كتبته زينب عبده ليشهدوا بانى متيم بالعشق ادور فى انواره ويسكب نبيذ روحى فى وضح النهار .فتسكر ذراتى فيسحقنى منها كيد الاحتضار فيخرج ترياق من رحيق ليروى اعذب الازهار .هناك تسكن جنتى سبحان ربى جمل الانوار .وجمال روح بالخمر تروى لتخرج منها صنيع الادوار فتاخذ لتعطى فمنه العلم وبه كل العزة والاقتدار .فمحبوبى سجانى فعشقت سجنى لسجانى فى وضح النهار ولجات له فله العزة والكبرياء وهو الحى شاهد القرار .صفاته لذاته لو امتزجت بها اسرار الحضرة لذاب معها كل من طلب الفرار .حمانى حبلى فاصبحت انا المتيم ومعشوقى يلهبنى بشوق وانبهار ااااااه حبيبى ياالله
